Heeft de grootte van de FUE-punch invloed op de grootte en zichtbaarheid van kleine littekens?
De keuze van de optimale diameter voor een FUE-punch is al enkele jaren een veelbesproken onderwerp. Er bestaan twee stromingen. De eerste pleit voor een diameter van 0,7 mm, of zelfs maximaal 0,8 mm, om littekenvorming te minimaliseren en het risico op beschadiging van de grafts naast de grafts die worden geëxtraheerd te vermijden. De tweede benadering beveelt het gebruik van de "optimale" diameter aan, die rekening houdt met de specifieke kenmerken van elk donorgebied. In de praktijk betekent dit dat de kleinst mogelijke diameter moet worden gekozen, maar wel één die nog steeds "goed uitziende grafts" produceert. Kleine punches van 0,7 of 0,8 mm produceren in de meeste gevallen enten met één of twee haren; er zijn er maar heel weinig die meer haren bevatten. Aan de andere kant levert een diameter van 0,9 tot 1 mm, met een beperkt aantal doorsneden, mooie enten op die een groter aantal haren bevatten dan bij kleine punches.
Mijn persoonlijke aanpak is als volgt: nadat ik het donorgebied heb geobserveerd, kies ik de punchgrootte die het meest geschikt lijkt. Daarna pas ik achtereenvolgens de grootte van de punches en de diepte van de incisie aan. Ik geef de voorkeur aan haarrijke grafts om een optimale dichtheid in het ontvangende gebied te bereiken. Ik combineer vaak het gebruik van twee punches van verschillende grootte, de ene voor transplantaties met 3 of 4 haren, de andere voor transplantaties met 2 haren.
Ga voor meer informatie naar onze pagina over uitrusting.